Pinksteren is het slotfeest van Pasen. Na zeven maal zeven dagen is de paastijd voltooid. Met Pinksteren is de maat vol; dan vieren we de komst van de H. Geest, die maakte dat het huis waar de leerlingen verbleven, van Hem vervuld was! In onze kerken, waar wij als leerlingen van Jezus samenkomen, bidden we, dat ook wij vervuld mogen worden van die H. Geest. Die adem van God, die hevige wind die alles in beweging zet, mag ook ons vervullen. Ook wij mogen in de kracht van de Geest een nieuwe taal gaan spreken. Een taal waarvan de woorden de harten van de mensen zullen raken.
Met Pinksteren breekt een nieuwe tijd aan. De leegte die Jezus heeft achtergelaten na zijn hemelvaart, is helemaal vervuld door de Geest. De tijd van zwijgen gaat over in de tijd van vrijmoedig en begeesterend spreken en getuigen. Het einde van de paastijd is dus ook een nieuw begin. Een doorstart eigenlijk. Want nu kan de kerkgemeenschap pas echt gaan groeien.
De Geest waait waar Hij wil en werkt zoals Hij wil. Daarvan getuigt ook Paulus. Hij kon zien dat die Geest van God op verschillende manieren in heel veel verschillende mensen zijn werk doet. Al die mensen, geen één hetzelfde, delen in de kracht van die Geest door hun doopsel. Ze behoren tot dat éne lichaam, waarvan Jezus het hoofd is. Dankzij die goddelijke inspiratie geven wij, of beter, zijn wij de handen en voeten van Jezus’ boodschap. Wij geven er vorm aan in onze wereld. De vrede die Jezus ons toezegt, kunnen wij op onze beurt doorgeven aan anderen. Dat wij op Pinksteren de vurigheid van het geloof mogen ontvangen om in deze wereld echt beeld en gelijkenis te zijn van God. Om vrede en vreugde te brengen aan alle mensen van goede wil.
Zalig Pinksteren! Pastoor John van de Laar.