September is de druivenmaand bij uitstek; overal wordt de oogst van de wijngaard binnengehaald. Zo ook in het evangelie van vandaag. Vele handen maken licht werk, dus gaat de eigenaar van de wijngaard erop uit om zoveel mogelijk werkers te vinden. Alleen, hij betaalt de eersten net zoveel als die het laatst gekomen zijn. En dat roept weerstand op. Logisch, want God wordt hier voorgesteld als een grootgrondbezitter die zijn arbeiders met willekeur behandelt en betaalt. Het lijkt niet eerlijk te zijn naar onze maatstaven…Wie het meest heeft gewerkt, moet ook het meeste betaald krijgen. Voor wat, hoort wat!
De klemtoon in deze parabel die Jezus vertelt, ligt niet op het loon dat de arbeiders krijgen, maar op de landeigenaar. Dat is een bijzondere figuur. Hij trekt er een hele dag op uit om werkers te vinden voor zijn wijngaard. Hij geeft niet op. Er is veel te doen. De oogst moet binnen!
God geeft nooit op om mensen te zoeken en te vinden, om hen uit te nodigen, te roepen om in zijn dienst te treden. God heeft ons allen nodig, in al onze verscheidenheid, met al onze verschillende talenten om te werken voor zijn goede zaak! God kijkt dus helemaal anders naar de mensen en de dingen. Zijn gedachten zijn nu eenmaal niet de onze en ze gaan ons denken te boven. Gods liefde of zorg is niet bekrompen of afgemeten. Hij is royaal. Hij geeft kansen aan iedereen. De laatsten mogen evenzeer meegenieten van de oogst, net als de eersten. Daarin schuilt de kracht van God; hier is het Rijk Gods te vinden. Iedereen heeft recht op leven. Iedereen heeft recht om in Gods wijngaard mee te werken. God nodigt allen uit. Het is de uitnodiging, juist vandaag, om voor elkaar zo goed als God te zijn! Liefde is onze maatstaf. Samen kerk zijn, helder en gastvrij, voor de eersten en de laatsten…. Daar mogen we samen voor gaan! Ik ben blij en dankbaar om samen op weg te gaan. In alle bescheidenheid, maar wel betrokken, besturend, aansturend, motiverend en bemoedigend.
Al enkele maanden ben ik hier in Uden op de achtergrond bezig geweest, samen met het parochiebestuur en het team met daarin 1 priester, 2 diakens en de pastoraal assistente heb ik er alle vertrouwen in. Samen, bestuur en team, hebben we gekozen voor het gegeven dat er elk weekend, in elke kerk van de parochie, op een vaak gunstige tijd, kan worden samengekomen rond de verrezen Heer.
Er wordt Eucharistie gevierd of biddend samengekomen rond woord en communie. De bisschop staat hier, gezien de noodzaak, ten volle achter. Want, het zal u niet ontgaan zijn, dat dit jaar, in betrekkelijk korte tijd, 7 priesters elders zijn gegaan, en daarvoor is dusver niemand in de plaats gekomen. Maar goed, we gaan dus toch vieren, elk weekend, in iedere kerk, 6 in getal! Dit alles gaat in op 1 oktober a.s. Houdt dus de website of de nieuwsbrieven goed in de gaten! Laten we samen op weg gaan, bouwen in vertrouwen! Samen kerk zijn, ieder met zijn of haar eigen unieke talenten en verantwoordelijkheden.
Moge Gods goede Geest ons allen bijstaan en inspireren tot vrede, elkaar alle goeds toewensend.
Amen!