Bezetting en bevrijding, 75 jaar vrijheid. Door Mgr. dr. Gerard de Korte

Nieuwe bevrijding

Mei 1945 kwam er een einde aan de bezetting van ons land. Het toenmalig Nederlands-Indië moest nog tot augustus wachten voordat er een einde kwam aan de Japanse terreur. Vanaf mei 1940 heeft Nederland te maken gehad met een bezetting door nazi-Duitsland. Historici vertel­len dat de nationaalsocialisten zich aanvankelijk correct opstel­den om sympathie te winnen. Zo strooiden zij de mensen zand in de ogen. Maar al spoedig kwam de ware aard van de nazidicta­tuur naar voren. Het meest dui­delijk kwam dat in beeld door de isolatie, deportatie en uiteinde­lijke uitroeiing van het over­grote deel van de Joodse ge­meenschap. In totaal werden 100.000 Joodse Nederlanders in de vernietigingskampen van de nazi’s omgebracht. Als katholie­ken denken wij dan ook bijna spontaan aan een vrouw als Edith Stein. Met andere katho­liek geworden joden stierf zij in het beruchte concentratiekamp Auschwitz. Alleen al daar wer­den meer dan een miljoen men­sen omgebracht. Deze uit­barsting van wreedheid gaat nog steeds ons bevattingsvermogen te boven.

Onvrijheid en honger
De bezetting betekende voor alle Nederlanders onvrijheid. De meeste mensen probeerden niet met hun kop boven het maaiveld uit te komen en waren vooral bezig met het dagelijks overle­ven, zeker toen allerlei basis­voorzieningen steeds meer gin­gen ontbreken. Door in de pas te lopen en niet op te vallen hoopte men aan de terreur van de bezetter te ontkomen. Een minderheid pleegde openlijk verzet, vaak ten koste van grote persoonlijk offers. Want de nazi’s hadden geen enkele cle­mentie met iedere vorm van te­genspraak. Niet weinig verzets­mensen werden gearresteerd, gemarteld en vermoord.

Bevrijding
In 1945 ging het Derde Rijk ten onder en kwam ook een einde aan de macht van Japan in het Verre Oosten. In de meidagen was in Nederland de euforie groot. Mensen konden weer vrij ademhalen. In Amsterdam hield de hervormde theoloog Miskotte een beroemd geworden preek over Psalm 92 onder de titel Gods vijanden vergaan. Het na­tionaalsocialisme had gepro­beerd om Israël, als het volk van Gods eerste liefde, uit te roeien en de Bijbelse God tot zwijgen te brengen maar was door de in­zet van de geallieerden en de Sovjettroepen ten onder gegaan. Na de bevrijding volgden de harde jaren van de Wederop­bouw. Door de oorlogshandelin­gen waren grote vernielingen aangericht en aan bijna alles was gebrek. Maar door de grote inzet en eensgezindheid van de bevolking werd de wederopbouw van het land stap voor stap gere­aliseerd.

Vrede en welvaart
De ondergang van Hitler maakte ook in Europa energie los om te gaan werken aan onderlinge ver­bondenheid. Met name de oude kemphanen Frankrijk en Duits­land namen zich voor om de strijdbijl te begraven. Niet meer elkaar bestrijden naar intensief samenwerken. Het project van de Europese samenwerking, mede gedragen door katholieke staatslieden, heeft ons geen windeieren gelegd. Wij hebben in de afgelopen 75 jaar veel op­gebouwd. West-Europa kent 75 jaar vrede. De welvaart is tot ongekende hoogte gestegen en wij mogen fier zijn op de reali­satie van een groot aantal vrij­heden.
Terwijl elders ter wereld de vrij­heid van godsdienst met voeten wordt getreden, kunnen wij in alle rust ons geloof belijden. Al­les bijeen een reden tot grote dankbaarheid.

Nieuwe bevrijding
Terwijl ik dit schrijf is de hele wereld in de ban van de corona­crisis. Een onzichtbaar virus heeft ook ons land tot een soort bezet gebied gemaakt. Duizen­den mensen zijn ziek geworden. Duizenden zijn ook gestorven. Dat impliceert veel verdriet en rouw. Mensen moeten fysiek op afstand blijven want een ander mens kan je ziek maken. On­danks alle zegeningen van we­tenschap en techniek, beseffen wij dat wij fragiel en kwetsbaar zijn. De overheid heeft voor de publieke ruimte allerlei beper­kingen opgelegd. Omwille van de volksgezondheid is onze vrijheid ingeperkt. Doordat wij sociale afstand moeten houden, besef­fen wij meer dan in normale tijden hoe belangrijk vrijheid en men­selijke nabijheid zijn.
Ik hoop dat als u dit leest een nieuwe bevrijding nabij mag zijn. Zonder zorgen weer in een groter gezelschap kunnen verke­ren en dus ook weer in open ker­ken kunnen vieren. Zonder zor­gen gezellig in een restaurant een maaltijd gebruiken. Zonder zorgen naar de bioscoop of thea­ter. Zonder zorgen een museum bezoeken of een buitenlandse reis maken. Wat zullen wij dank­baar zijn als die dag aanbreekt.
Ondertussen bidden wij in deze Paastijd om de Pinkstergeest. Dat Hij de hoop en het vertrou­wen in de toekomst in ons mag versterken en verdiepen

Mgr. dr. Gerard de Korte

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *