Wanneer heeft een parochie toekomst? Dat is de hamvraag van pastoors en kerkbesturen. Parochies worden samengevoegd, kerkgebouwen moeten sluiten. Tovermiddelen zijn er niet. De situatie is vaak heel verschillend in de steden en op het platteland. Wie rond kijkt – ook over de grenzen, zowel in de media als in de praktijk – ziet drie krachtlijnen, die te denken geven en die elke werkgroep Parochievernieuwing ter harte mag nemen. Mooi klinkende woorden, die ons meenemen naar de werkelijkheid. Talloze niet-kerkgangers zweren bij een cd met gregoriaanse muziek, plotseling herkennen ze daarin iets van de eeuwigheid. De muziek mag ook polyfoon zijn en soms is (kunnen) meezingen een pro. Ons hart wordt omhoog geheven – naar God, zoals bij de aanhef van de prefatie wordt gebeden. Dat geldt ook bij het binnenkomen in vele neogotische kerkgebouwen, “gelukkig niet zo’n fabriekshal”, hoorde ik onlangs iemand bij de ingang fluisteren; men weet zich in ‘het huis van God’, zonder dat een gezin krampachtig tot stilte wordt gemaand. Eerbied en stilte zijn van belang om ons te doen beseffen: het gaat om God, Jezus Christus staat centraal, genade is een hemels cadeau dat ons menselijk leven verdiept. Dat geldt ook van een eenvoudige maar tevens waardige liturgie: gewaden, taalgebruik, gebaren, ondersteuning door misdienaars, aandacht voor het tabernakel, momenten van aanbidding, de ervaring dat een sacrament God aanwezig stelt. Kortom, een sfeer van inkeer en gebed. Besef van het heilige hoeft overigens niet in tegenspraak te zijn met kindvriendelijk onthaal. Heiligheid verdiept en verheft! Vanuit onze betrokkenheid op Jezus Christus en het ‘geloof van ons doopsel’, is het van belang dat mensen daarin voortdurend onderricht worden; in de zondagspreek, in de voorbereiding op de sacramenten – doopsel, eerste heilige communie, vormsel en huwelijk, en in een gevarieerd catechetisch aanbod. Geloven is gezond! Mits: heilig, helder, hartelijk.
Gebed aan Jozef
Heilige Jozef, Bruidegom van Maria, strek Uw vaderlijke bescherming uit over al uw mensenkinderen van de hele wereld.
Gij, die de macht bezit het meest onmogelijke mogelijk te maken. Voorzie in onze huidige grote nood. Geef VREDE in onze wereld, speciaal in de Oekraine.
Richt Uw vaderogen heel speciaal op de VREDES belangen van de kinderen en jongeren.
Kom hen te hulp en neem de belangrijke VREDES zaken die wij U aanbevelen, onder Uw milde bescherming.
Opdat VREDE tot glorie van God moge strekken, en alle mensen ten goede mag komen. Zo bidden wij, in geloof en vertrouwen, door Christus onze Heer. Amen.
Vluchteling
Weg is alle zekerheid
je thuis, en wie je bent
weg is alle veiligheid
en niemand die je kent.
Slechts één tas met spullen
ijlings bij elkaar gegrist, die
jouw geschiedenis onthullen
maar een groter deel is weggewist.
Jouw veilig huis is weggevaagd;
je man en kind achtergelaten.
Niemand heeft hierom gevraagd,
het voelt zo van God verlaten.
Verward zoek je steun bij elkaar
op zoek naar een antwoord
vind je een troostend gebaar,
een welkom toevluchtsoord.
Daar bestaat slechts één taal,
de taal van mededogen.
Vertel me jouw verhaal
en Ik zal je tranen drogen.
Bij al jouw verscheurd verdriet,
die je leven zo ontwrichten
ben Ik het die jou troostend ziet
en jouw droefenis zal verlichten.
Marianne du Maine
De zin van het leven!
Recent vroeg de kapelgemeenschap Ter Linde om een artikel te schrijven over: De zin van het leven. Dit artikel is opgenomen in de kapelpost van de Kruisherenkapel. Hieronder de weergave.
Ik ben dankbaar voor de gave van het leven, het is een groot geschenk in mijn ogen en dus geen recht. Leven en geloven gaan voor mij hand in hand. De zin van mijn leven ligt in mijn roeping om allereerst christen te zijn én dienstbaar te mogen zijn als priester. Het priester zijn zit als het ware in mijn bloed, ik wist dit al op mijn 7de levensjaar. Dankbaar ben ik voor mijn opleiding bij de missionarissen van Mill Hill, een rijke ervaring, internationaal in Londen, Engeland. Het was een prachtige en boeiende tijd die mij toen in “de zin van het leven” bevestigde. Echter ik heb ook ervaringen die de zin van leven in een ander daglicht stellen. Zo overkwam mij op 28 april 2016 een zwaar auto ongeval door een vrachtwagen die ons over het hoofd zag. Zelf belandde ik lange tijd in de “lappenmand”. Mijn vriend en collega Stuart Allan bezweek aan zijn verwondingen nadat ik hem vanuit mijn ziekenhuisbed op de IC in Geel de ziekenzalving toediende. Hij leed zwaar aan de ziekte Parkinson, voor hem was het uiteindelijk een barmhartig heengaan. Hij zag de zin van het leven namelijk al geruime tijd niet meer.
Aswoensdag
Inzamelingactie van Caritas voor onze medemensen in Oekraine
BLIKSEM ACTIE VOOR OEKRAÏNE
OP:
ZATERDAG 5 MAART
ZONDAG 6 MAART
MAANDAG 7 MAART
DINSDAG 8 MAART
TUSSEN 9.30 EN 16.00 UUR KUNT U BLIKKEN LEVENSMIDDELEN
INLEVEREN BIJ CARITAS, PIUSPLEIN 115 TE UDEN.
DEZE GAAN DONDERDAG 10 MAART MEE OP
TRANSPORT NAAR CARITAS ORADEA, OM
LOKAAL VERSPREID TE WORDEN.
Hartelijk dank namens de vluchtelingen!!
VREDE – PSALM 55 – een gebed vol wanhoop en vertrouwen
Luister, God, naar mijn gebed, verberg u niet als ik om hulp smeek, sla acht op mij en geef mij antwoord. Klagend loop ik rond, radeloos door het schreeuwen van de vijand en het tieren van de goddelozen, want zij storten onheil over mij uit en bestoken mij met hun woede. Mijn hart krimpt in mijn binnenste, doodsangst heeft mij bevangen, vrees en beven grijpen mij aan, ik huiver over heel mijn lichaam. Had ik vleugels als een duif, ik zou opvliegen en neerstrijken, ver, ver weg zou ik vluchten, overnachten in de woestijn, haastig beschutting zoeken tegen de vlagen van de stormwind. Splijt hun tong, Heer, verwar hun spraak, want in de stad zie ik geweld en strijd, dag en nacht gaan die rond op haar muren. In het hart van de stad heerst onheil en leed, in het hart van de stad heerst rampspoed, het plein is in de greep van terreur en bedrog.
Lees verder “VREDE – PSALM 55 – een gebed vol wanhoop en vertrouwen”
Gedachten bij de veertigdagentijd
De veertigdagentijd is een tijd van meer inzicht om de verraderlijke tactiek van het kwaad te ontmaskeren en vooral van vernieuwde, vindingrijke weerbaarheid. Wie niet weerstaat, wordt misleid en meegesleurd. En de drie
bekoringen van het evangelie van dit weekend duiden ons ook aan waar wij die strijd zullen mogen leveren, op het domein van onze fundamentele relaties: méér met God verbonden leven, méér solidair met elkaar en authentieker
tegenover de dingen die ons gegund worden. Daarom proberen wij tijdens deze veertigdagentijd: tegenover God minder eisen te stellen, maar Hem uitdrukkelijk danken voor het leven, dus bidden. De dingen die ons ter beschikking staan minder grijpen; wij gaan ze meer delen: de Vastenactie. Onze medemensen met wie wij omgaan niet proberen te domineren, overheersen. Wij gaan de zwakkeren meer beschermen. Dat is echt vasten: meer danken, meer delen en meer dienen dan wij al doen.
Aswoensdag vieringen
Aswoensdag 2 maart.
Aswoensdag 2 maart vieren we de Eucharistie met As wijding en As uitreiking om 19.00 uur in:
De Sint Petrus kerk te Uden
De Sint Agatha kerk te Boekel
De H. Jacobus de Meerdere kerk te Zeeland
U bent van harte welkom!
Versoepelingen in de R.-K. Kerk vanaf vrijdag 25 februari
Met ingang van vrijdag 25 februari vervallen voor de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland de verplichting om anderhalve meter afstand te houden en het mondkapjesadvies bij verplaatsingen door de kerk. De maatregelen voor het uitreiken van de communie worden versoepeld.
‘We zijn dankbaar voor verruiming van de mogelijkheden om samen ons geloof in Gods huis te kunnen vieren,’ zeggen de bisschoppen. ‘We weten dat alle gelovigen hier naar uitkijken.’
Communie
Met ingang van 25 februari vervallen de beperkende regels voor het uitreiken van de communie met uitzondering van de regel dat de priester vooraf zijn handen goed reinigt. Ook het ontvangen van de heilige communie op de tong is weer mogelijk. Daarbij geldt de dringende aanbeveling om de plaatsen in de kerk waar de handcommunie en de tongcommunie wordt uitgereikt fysiek van elkaar te scheiden. Op de plaats van de uitreiking van de tongcommunie wordt gevraagd een bidstoel te plaatsen zodat de tongcommunie geknield ontvangen kan worden.
Verder is het gebruik van wijwater weer toegestaan. Samen koffiedrinken na de viering is weer mogelijk.
De pandemie is echter nog niet voorbij. Gehandhaafd blijven daarom regels ter vermijding van handcontact: gelovigen geven elkaar niet de hand bij de vredeswens en collecteren gebeurt op een andere manier dan het doorgeven van de collecteschaal van hand tot hand.
Lees verder “Versoepelingen in de R.-K. Kerk vanaf vrijdag 25 februari”