Tentoonstelling rondom de Mariakapel  aan de kapelweg in Zeeland.

De Heemkundekring Zeeland organiseert op zondag 12 september tussen 11 en 16 uur een tentoonstelling in het kader van Open Monumentendag 2021. Het thema dit jaar is  ‘ Mijn Monument is jouw Monument ’. De kapel heeft in april van het vorig jaar stormschade opgelopen en het dak is aan reparatie toe. Heemkundekring Zeeland wil met deze tentoonstelling de aandacht van instanties en publiek vragen voor de kapel die in 1948/49 gebouwd is als dank omdat Zeeland relatief goed door de oorlogsjaren kwam.

Heemkundekring Zeeland.

Preek zondag 22 augustus

Wanneer er in de Petrus parochie veel uitvaarten zijn, zoals in de corona periode, en, in de afgelopen tijd, klinken onvermoeibaar de troostende woorden van eeuwig leven. Mensen hunkeren dan naar die troostrijke en ook gelovige woorden. Vanuit families zelf komt ook, uit onverwachte hoek soms, een levend getuigenis over het leven na de grens van de dood. Door vrouwen en mannen! Belangrijk is het om die hoopgevende boodschap te doen klinken. Gij hebt woorden van eeuwig leven, naar wie zouden wij anders gaan, het is het getuigenis van Petrus vandaag. Krachtig en sterk dit keer. Talloze mensen in de wereld leven van deze boodschap. Woorden van eeuwig leven. Het is de kern van onze Christelijke boodschap. Zoals een man, in een afscheidsbrief, aan zijn geliefde schreef: we zien elkaar wel weer! Krachtiger kan bijna niet. Als kerk, ook in 2021 hebben wij samen de taak die hoopvolle boodschap uit te dragen.

Lees verder “Preek zondag 22 augustus”

Gebed tot Maria

Moeder Maria, mijn eigen moeder heeft mij van u verteld toen ik een kind was. Sedert die jaren weet ik reeds wie gij zijt. Ik weet dat gij een bron zijt van gaven,  en dat gij miljoenen mensen die u hebben aanroepen, hebt verhoord. Als ik naar uw beeltenis kijk, gaat er een warmte vanuit, alsof gij zeggen wilt: ‘Zeg maar wat je op je hart hebt, en ik zal je bijstaan’. Men noemt u niet voor niets, de Moeder van Altijddurende Bijstand. Sta ons bij, Maria, dag
in dag uit, altijd en overal, laat ons niet alleen. Amen.
Bezinning:
Stil en onopvallend, bescheiden op de achtergrond, een beetje vergeten, vind je haar toch overal terug. In kerken en kapellen, op hoeken van straten, verkleurd door regen en wind, in huiskamers, oud of modern, Maria, de vrouw zo menselijk nabij. Een jonge vrouw uit Galilea, met een leven getekend door het lijden van haar Zoon. Maria, een vrouw waarin elke moeder zich kan herkennen. Zij stond onder het kruis van Jezus, haar Zoon, op een moment dat de leerlingen allemaal verdwenen waren. Haar leven van pijn en diep geloof blijft een uitnodiging tot inzet en inkeer. Bij haar komen mensen met zorgen en verdriet, bij haar worden mensen opnieuw eenvoudig. Haar beeld zal mensen blijven troosten en wegen laten vinden naar elkaar en naar God. Een mens als wij is zij geweest: Maria, met angst en tranen in de ogen, met onzekerheid en niet goed weten wat allemaal. Een mens als wij is zij geweest, staande en levend tussen de mensen, met vreugde om kleine dingen. Een mens zoals wij, maar haar geloof was sterker dan ons geloof, en haar vertrouwen groter dan het onze.
Maria, bid voor ons!

SPELEN

 

Kinderen zingen een wijsje;

ze zingen het vol vrolijkheid.

Op de maat zien we ze springen

in een veld van tekenkrijt.

 

Onvermoeibaar is hun spelen,

van tijd noch plichten weet,

hun blije ogen glinsteren

zonder pijn of smartelijk leed.

 

Wat wij van hen kunnen leren

begin dan met bezinnen.

Bij het ervaren van geluk

moet je heel klein beginnen.

 

 

Marianne du Maine

In overweging bij het hoogfeest van Maria Tenhemelopneming

Op dit feest van Maria’s tenhemelopneming kijken we blij en dankbaar op naar moeder Maria. Maria is geen godheid maar is wel moeder van God; uit haar is Jezus, Gods Zoon, geboren. Maria heeft net als wij het heil van Christus mogen ontvangen. Ze heeft alles meegemaakt wat een moeder meemaken kan. Ze was geen supermens. Ze was een doodgewone vrouw die haar plicht deed en die liefde, geloof en trouw voorop stelde in haar leven. Juist daarom werd ze ten hemel opgenomen, als een voorbeeld voor ons allen. Vanuit de hemel wil ze ons nu helpen. Dat ze helpt, weten we en voelen we aan. Of je nu jong bent of oud, kerkelijk of onkerkelijk, we steken als we  ergens mee zitten, bijna allemaal een kaarsje aan bij Maria.

Lees verder “In overweging bij het hoogfeest van Maria Tenhemelopneming”

Eerste wereld-dag voor grootouders op 25 juli

In dit jaar, waarin er bijzondere aandacht is voor Sint-Jozef en het gezin, heeft paus Franciscus ook aan opa’s en oma’s gedacht. Hij heeft er zelfs een nieuwe gebedsdag voor in het leven geroepen. Voortaan is de vierde zondag van juli ‘Wereld-dag van grootouders en ouderen’. Dit eerste jaar is dat op zondag 25 juli. Die datum is niet willekeurig gekozen, maar valt in de buurt van 26 juli: de feestdag van Joachim en Anna, de grootouders van Jezus. Volgens de paus is er te weinig aandacht voor ouderen en grootouders en vergeten we weleens de rijkdom van hun bijdrage aan het bewaren en doorgeven van onze wortels. “Ouderen herinneren ons eraan dat ouderdom een geschenk is en dat grootouders de band zijn die verschillende generaties met elkaar verbindt door de ervaring van het leven en het geloof door te geven,” aldus paus Franciscus. Volgens hem wekt de Heilige Geest ook vandaag in oudere mensen gedachten en woorden van wijsheid.

Dameskoor Boekel stopt

Het parochieel dameskoor uit Boekel o.l.v. Ria van den Burgt stopt. Door de vergrijzing en daar het vinden van nieuwe leden erg lastig is, mede door allerlei coronaregels heeft het koor besloten zich op te heffen.

Jammer; dames bedankt voor jullie inzet !

Ik mis je…..rouwen is hard werken!

 

Kon ik nog maar even bij je zijn, gewoon zomaar heel even,
even met je praten, over de alledaagse dingen van het leven.

Kon ik nog maar even bij je langs gaan, of je even bellen,
al was het maar 5 minuten, om even over mijn werk te vertellen.

Kon ik nog maar even een berichtje sturen, zomaar 1 of 2:
‘Ik ga even wandelen ga je anders gezellig mee?’

Kon je nog maar even bij me komen, al was het maar heel even.
Dan kon ik mijn verhaal even doen en jij kon me dan bevestiging geven.

Kon ik je maar even spreken, eventjes naar je toe.
Kon je nog maar tegen me zeggen, dat ik het heus allemaal wel goed doe.

Dat is wat ik het meeste mis, die alledaagse dingen.
Praten over van alles en nog wat, het zijn nu slechts herinneringen.

Als ik weleens onzeker was, dan pepte jij me op.
Dan gaf je me bevestiging en zei je: ‘Jongen, kom op!’

Tranen weg en nu weer door, dat is wat je altijd zei.
En ook al ben je er niet meer, toch leef je voort in mij.

Want ik hoor het je nog zeggen, dat was ook jouw gebed.
En dat houdt me op de been en zorgt ervoor dat ik doorzet.