VREDE – PSALM 55 – een gebed vol wanhoop en vertrouwen

Luister, God, naar mijn gebed, verberg u niet als ik om hulp smeek, sla acht op mij en geef mij antwoord. Klagend loop ik rond, radeloos door het schreeuwen van de vijand en het tieren van de goddelozen, want zij storten onheil over mij uit en bestoken mij met hun woede. Mijn hart krimpt in mijn binnenste, doodsangst heeft mij bevangen, vrees en beven grijpen mij aan, ik huiver over heel mijn lichaam. Had ik vleugels als een duif, ik zou opvliegen en neerstrijken, ver, ver weg zou ik vluchten, overnachten in de woestijn, haastig beschutting zoeken tegen de vlagen van de stormwind. Splijt hun tong, Heer, verwar hun spraak, want in de stad zie ik geweld en strijd, dag en nacht gaan die rond op haar muren. In het hart van de stad heerst onheil en leed, in het hart van de stad heerst rampspoed, het plein is in de greep van terreur en bedrog.

Lees verder “VREDE – PSALM 55 – een gebed vol wanhoop en vertrouwen”

Gedachten bij de veertigdagentijd

De veertigdagentijd is een tijd van meer inzicht om de verraderlijke tactiek van het kwaad te ontmaskeren en vooral van vernieuwde, vindingrijke weerbaarheid. Wie niet weerstaat, wordt misleid en meegesleurd. En de drie
bekoringen van het evangelie van dit weekend duiden ons ook aan waar wij die strijd zullen mogen leveren, op het domein van onze fundamentele relaties: méér met God verbonden leven, méér solidair met elkaar en authentieker
tegenover de dingen die ons gegund worden. Daarom proberen wij tijdens deze veertigdagentijd: tegenover God minder eisen te stellen, maar Hem uitdrukkelijk danken voor  het leven, dus bidden. De dingen die ons ter beschikking staan minder grijpen; wij gaan ze meer delen: de Vastenactie. Onze medemensen met wie wij omgaan niet proberen te domineren, overheersen. Wij gaan de zwakkeren meer beschermen. Dat is echt vasten: meer danken, meer delen en meer dienen dan wij al doen.

Lees verder “Gedachten bij de veertigdagentijd”